خانیکی گفت: اگر می‌خواهیم که گفتمان برق نیز مانند آب مطرح شود باید بر سر برق گفتگو کنیم منظور این است که بر سر هر سه مرحله تولید، انتقال و توزیع برق گفتگو شود. مشکلی که وجود دارد این است که تولید برق فقط با ما به ازاء اقتصادی آن فهمیده می‌شود زمانی که ما می گوییم برق مسئله است سریعا بحث از کم بودن قیمت برق و گران بودن هزینه تولید آن می‌شود و فقط به معیار اقتصادی آن در سیاست گذاری صنعت برق اکتفا می‌شود.
به گزارش برق نیوز، نشست تخصصی «تعریف و توسعه گفتمان صنعت برق» با حضور جامعه‌شناسان و استادان دانشگاه در دانشگاه علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد. در این نشست تقی آزاد ارمکی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران، هادی خانیکی، استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، مهدی منتظرقائم، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران و غلامرضا حیدری، جامعه شناس به ایراد سخنرانی پرداختند.
هادی خانیکی استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به چالش‌های صنعت برق گفت: چرا برق مانند آب مسئله نشده، چالش آبی که سیاست گذاران و کنشگران حوزه مدنی را به خود مشغول کرده است چراکه سبب شکل گیری منازعات بین استان‌های مختلف شده است هویت آب در حال برجسته شدن است و، اما سوال اصلی اینجاست که برق نیز می تواند چنین پیامدهای را برای جامعه داشته باشد؟
خانیکی گفت: زمانی که خطر کمبود تولید برق مطرح می‌شود ابعاد آن به مراتب جدی‌تر از مسئله‌ی آب می‌شود در زمان فعلی مسئله آب به ابر روند‌هایی تبدیل شده که کشور را تهدید، و سبب جلب توجه شده است در واقع نگاه‌های مردم را به سمت خود متمرکز کرده و به مردم این احساس را داده که چه چیزهای برای آن‌ها در آینده می‌تواند خطر ساز است. بحث اصلی اینجاست که آیا می‌توان برق را در کنار این مسائل مطرح کرد؟
او افزود: چالش‌های صنعت برق به گونه‌ای که از نگاه فنی و تخصصی حس می‌شود از دید دست اندر کاران رسانه ای، جامعه شناسان، روشنفکران و کنشگران مدنی و سیاسی مورد غفلت واقع شده است. در درجه اول مهندسان و جامعه شناسان به فهم مشترکی نسبت به چالش‌های این صنعت دست پیدا کنند و به مراتب این فهم مشترک به حوزه عمومی منتقل شود چرا که در جامعه ما به مسائل اجتماعی و فنی به صورت تک بعدی مورد توجه قرار می‌گیرد و کمتر ابعاد آن از حوزه توسعه پایدار و محیط زیست به آن پرداخته می‌شود وبه دلیل انسداد در گفتگو فهم مشترک نسبت به مسائل ایجاد نمی‌شود. این در حالی است که چالش‌های از این دسته چند بعدی است. سعی ما بیشتر در این مواقع ایجاد فهم مشترک، حساسیت و برجسته سازی مسئله برق برای حوزه عمومی است.این استاد ارتباطات اظهار کرد: چالش بعدی ضرورت توجه به برق به عنوان زمینه‌ای برای توسعه پایدار است توسعه پایداری که از سوی دولت‌های رانتیر مورد غلفت واقع می‌شود چرا که همیشه منبعی برای تامین مشکلات خود را دارند، لذا چنین کشورهای هیچ وقت به توسعه همه جانبه را دست پیدا نمی‌کنند در این دولت‌ها شهروندان به دلیل دخالت کمتر احساس مسئولیت پیدا نمی‌کنند.
خانیکی گفت: در چنین شرایطی مسئولیت دو بخش جامعه سنگین‌تر می‌شود ۱ مسئولیت نهادهای مدنی ۲ مسئولیت اجتماعی خود رسانه‌ها است در واقع این دو بخش هستند که بار آگاه کردن جامعه را نسبت به چالش‌های پیش رو به دوش می‌کشند.
وی افزود: زمانی که از گفتمان برق صحبت می‌شود منظور برداشت عوامانه از گفتمان و گفتمان سازی مورد نظر نیست بلکه انتظار این است حرف دستگاه‌های اجرایی به وسیله رسانه‌ها و نهاد مدنی به گوش مردم برسند متاسفانه بسیاری از نقش‌های رسانه‌ای گرفتار این عوام سازی می‌شود.
خانیکی در پایان گفت: اگر می‌خواهیم که گفتمان برق نیز مانند آب مطرح شود باید بر سر برق گفتگو کنیم منظور این است که بر سر هر سه مرحله تولید، انتقال و توزیع برق گفتگو شود. مشکلی که وجود دارد این است که تولید برق فقط با ما به ازاء اقتصادی آن فهمیده می‌شود زمانی که ما می‌می گوییم برق مسئله است سریعا بحث از کم بودن قیمت برق و گران بودن هزینه تولید آن می‌شود و فقط به معیار اقتصادی آن در سیاست گذاری صنعت برق اکتفا می‌شود در حالی که به مطالبات اجتماعی وادراکات اجتماعی توجه خاصی نمی‌شود باید به مسئله برق فراتر از درک اقتصادی به درک اجتماعی، فرهنگی و ارتباطی نیز توجه کرد. زمانی که این چند بعد با هم ترکیب شود فهم مشترک ایجاد نسبت به چالش‌های صنعت ایجاد می‌شود.